تعیین ارتباط رنوواسکولار امپدنس با وجود و درجه بندی واریس های مری در بیماران سیروز کبدی

زمینه و هدف: واریس مری و خونریزی ناشی از آن یکی از عوارض مهم و کشنده سیروز کبدی می باشد. در حال حاضر اسکرین اندوسکوپیک بیماران جهت تعیین واریس مری انجام می­شود. باتوجه به عدم پذیرش انجام آندوسکوپی توسط برخی بیماران و عوارض احتمالی آن و نیز هزینه بر بودن آن، راه حل­های جایگزین برای اندوسکوپی پیشنهاد شده است که اندکس سونوداپلر شریان رنال، بدین منظور مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: 64 بیمار سیروز کبدی با عملکرد طبیعی کلیوی انتخاب و تحت آندوسکوپی وسونوگرافی داپلر شریان رنال در سطح شریان اینترلوبولر قرار گرفتند واندکس مقاومت شریان رنوواسکولار(RRI) آنها ثبت گردید.سپس ارتباط مقادیر RRI با وجود واریس­های مری وسایز واریس­های مری بررسی گردید. یافته­ها: 42 بیمار (5/65 درصد بیماران) دارای واریس مری بودند. متوسط مقادیر RRI در بیماران دارای واریس(03/0±68/0) و بدون واریس (04/0±62/0) تفاوت معنی­دار داشت(001/P<). همچنین مقادیر  RRI بیماران در گروه­های سایز واریس کوچک، متوسط وبزرگ تفاوت معنی داری نشان داد (04/0P=). در مقادیر(RRI) بالاتر از 67/0، حساسیت، اختصاصی، ارزش اخباری مثبت و منفی به ترتیب 8/73، 7/72، 8/83 و 8/72 درصد برای پیش گویی واریس مری نشان داد. درجهchild  سیروز کبدی با وجود واریس مری ارتباط معنی داری داشت (38/0P=) اما با سایز واریس های مری ارتباط معنی داری نشان نداد (36/ 0 P=). مقادیر RRI با درجه child سیروز کبدی ارتباط معنی داری داشت(001/0P<). نتیجه­گیری: مقاومت شریان رنال، یک ارتباط مستقیم و قوی با وجود واریس های مری وسایزواریس­های مری در بیماران سیروز کبدی دارد. هر چه عملکرد کبدی اختلال بیشتری داشته باشد، احتمال پیدایش واریس مری بیشتر خواهد بود و مقادیر RRI بالاتری نیز بدست می آید.